موسوی بزرگ

یک خبرنگار انگلیسی اخیرا گفته وقتی سال‌ها قبل باموسوی ملاقات داشته،‌فکرش را نمی‌کرده که او چنین مردبزرگ و آزادیخواهی باشد.خواستم بگویم ما هم نمی‌دانستیم چنین آدم‌های بزرگی در کشور داریم. نمی‌دانستیم موسوی نه تنها کسی است که برای اولین بار به رئیس‌جمهور دروغگو می‌گوید ساکت شو!، بلکه تنها کسی است که پس از سی سال به بی‌عدالتی در بالاترین سطح کشور نه خواهد گفت.نمی‌دانستیم که سال‌ها زهرا رهنورد به عنوان رئیس دانشگاه الزهرا به دانشجویان درس دموکراسی می‌داده و بارها گروه‌های فشار به سخنرانی‌هایش در یک دانشگاه دخترانه حمله کرده بوده‌اند.اما فقط این زن و شوهر نبود‌ه‌اند.به فائزه هاشمی نگاه کنیم که چند هفته قبل برای اولین بار طی بیست سال اخیر به‌صراحت پیشنهاد داد حجاب اجباری برداشته شود و مثل اردن و عربستان حجاب در ایران هم اختیاری شود. بزرگی این حرف را وقتی درک می‌کنیم که یادمان بیاید وقتی فاطمه راکعی با مانتو به جای چادر به مجلس ششم پاگذاشت، آقایان فریاد زدند که این زن لخت را به مجلس راه ندهید! محسن مخملباف را یادمان رفته بود که چقدر بی‌پناه ماندومجبور شد کشور را ترک کند.نمی‌دانستیم خوب می‌تواند پته صداوسیما و کلک‌های فنی مناظره راافشا کند و بعد با درک وسیعش از وقایع بشود سخنگوی شایسته میرحسین در جهان و رسواکننده زورمداران در اتحادیه اروپا!یادمان رفته جوانان بزرگی در دنیا داریم که به اعتراض جلوی سفارتخانه‌های ایران جمع می‌شوندو می‌گویند رای نداده‌اند اما برای گرفتن حق مردم ایران آمده‌اند  جنبش مدنی اخیر به یادمان آورد قدر دوستان‌مان رابدانیم. بعد از سال‌ها،حالا یاد رفسنجانی افتاده‌ایم.یادمان رفته که چطور رفسنجانی رازیرپا له کردیم و نمی‌دانستیم که در حالاز بین بردن محکم‌ترین پایگاه اعتدال و مخالفت با افراطیون مذهبی از طریق نقدهای بی‌پایه شعاری ومثلاافشاگرایانه هستیم. اگر رفسنجانی نبود، کودتای انتخاباتی در سال 1376رخ می‌داد. آن زمان رایهای پرشده ناطق‌نوری آماده بودندامارفسنجانی با تمام توانش ایستادواجازه ندادآن رایها شمارده شوندهمین فائزه هاشمی روزانتخابات از صبح تا شب ازاین حوزه به آن حوزه می‌دویدتاآخرین اخباررا به پدرشبرساند.  حالا ما مانده‌ایم وجوانانی که به بزرگترها درس آزادگی می‌دهندو به همراهی فرا می‌خوانندشان.حتی اگر این همراهی تا پله‌های پشت‌بام خانه‌ها باش